Γουόνγκ Καρ Βάι ... «Ερωτική Επιθυμία»

     Κρυφά πάθη και ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα......στο Χονγκ Κονγκ

 Φευγαλέες συναντήσεις, κρυφές ματιές...απαγορευμένες σκέψεις...με κοινή αναπόφευκτη μοίρα...όλα αυτά υπό τον ήχο μιας μελαγχολικής μελωδίας...και τη συνοδεία μιας βασανιστικά νοσταλγικής βροχής...καταλήγουν στην τρύπα ενός δέντρου στο Άνκορ Βατ που όπως μια παλιά δοξασία το ''επέβαλλε'', ό,τι μυστικό ειπωθεί εκεί, μένει για πάντα..

 Δύο ζευγάρια...δύο απατημένοι σύζυγοι...έρχονται κοντά μα δεν θέλουν να είναι το ίδιο...''ωστόσο τα συναισθήματα είναι ύπουλα...τρυπώνουν εκεί που δεν τα περιμένεις''...και άνευ συγχρονισμού ένας έρωτας δεν μπορεί να γεννηθεί...''γιατί δεν έχει νόημα να βρεις κάποιον πιο πριν ή πιο μετά''...θα με ακολουθήσεις..; και μετά σιωπή ....καθρέφτες, πρόσωπα που δεν φαίνονται...ο μονότονος ήχος του ρολογιού.. συναισθηματικές αγωνίες και αδιάκριτα βλέμματα από τον ''ασφυκτικό'' κοινωνικό περίγυρο συνδυάζονται αριστουργηματικά από τον σκηνοθέτη μέσα από ποιητικά φτιαγμένες σκηνές και δίνουν ένα ασίγαστο πάθος που μέλλει να πεθάνει...αλλά όχι να ξεχαστεί...Στην δεύτερη ταινία της άτυπης τριλογίας του  (Οι άγριες μέρες μας, Ερωτική επιθυμία, 2046) ο Καρ Βάι μας εισάγει με τον δικό του μοναδικό τρόπο στον κόσμο του ανεκπλήρωτου έρωτα...και μας υπόσχεται ένα ταξίδι που το τέλος του είναι μία αιώνια αρχή...με κάθε απάντηση σε ερωτικό κάλεσμα να μοιάζει σαν  ένα μεγάλο εκκρεμές στις ευαίσθητες χορδές του χρόνου....